عفونت ادراری در دوران بارداری
عفونت دستگاه ادراری (UTI) که عفونت مثانه نیز نامیده می شود، یک التهاب باکتریایی در دستگاه ادراری است. زنان باردار در معرض افزایش خطر عفونت ادراری از هفته ۶ تا هفته ۲۴ هستند. عفونت ادراری زمانی رخ می دهد که باکتری از جایی خارج از بدن زن به داخل مجرای ادراری او (عمدتاً دستگاه ادراری) نفوذ کرده و باعث عفونت شود. زنان بیشتر از مردان به عفونت ادراری مبتلا می شوند. آناتومی زنانه باعث می‌شود که باکتری‌ها از ناحیه واژن یا رکتوم به راحتی وارد دستگاه ادراری شوند زیرا همه آنها به هم نزدیک هستند.
چرا عفونت ادراری در دوران بارداری شایع تر است؟
عفونت ادراری در دوران بارداری به دلیل تغییرات در دستگاه ادراری شایع تر است. رحم مستقیماً در بالای مثانه قرار می گیرد. با رشد رحم، افزایش وزن آن می تواند خروج ادرار از مثانه را مسدود کند و باعث عفونت شود.
تغییرات فیزیکی نیز باید در نظر گرفته شود. در اوایل هفته ششم بارداری، تقریباً همه زنان باردار اتساع حالب را تجربه می‌کنند، زمانی که مجرای ادرار منبسط می‌شود و تا زمان زایمان به بزرگ شدن ادامه می‌دهد.
بدتر از همه، ادرار زن باردار غلیظ تر می شود. همچنین دارای انواع خاصی از هورمون ها و قند است. اینها می توانند رشد باکتری ها را تشویق کنند و توانایی بدن شما را برای مبارزه با باکتری های بد که سعی در ورود به آن دارند، کاهش دهند.
بیشتر بدانید: مراقبت های دوران بارداری
علائم عفونت ادراری در دوران بارداری
- نیاز فوری به ادرار کردن یا دفع ادرار بیشتر
- مشکل ادرار کردن
- احساس سوزش یا گرفتگی در ناحیه کمر یا پایین شکم
- احساس سوزش هنگام ادرار کردن
- ادراری که کدر به نظر می رسد یا بو دارد
- خون یا مخاط در ادرار
- درد هنگام مقاربت جنسی
- لرز، تب، تعریق، نشت ادرار (بی اختیاری)
هنگامی که باکتری به کلیه ها گسترش می یابد، ممکن است کمردرد، لرز، تب، حالت تهوع و استفراغ را تجربه کنید.
علل عفونت ادراری در دوران بارداری
عفونت ادراری در دوران بارداری به دلیل تغییرات مختلفی که در بدن زن باردار رخ می‌دهد، شیوع بیشتری دارد. این عوامل شامل موارد زیر می‌باشند:
تغییرات هورمونی: افزایش سطح هورمون پروژسترون در دوران بارداری می‌تواند باعث شل شدن عضلات سیستم ادراری شود، که این امر می‌تواند به تخلیه ناکامل مثانه منجر شده و خطر عفونت را افزایش دهد.
تغییرات فیزیکی: با رشد جنین، رحم بزرگتر می‌شود و می‌تواند بر مثانه و مجاری ادراری فشار آورد. این فشار می‌تواند جریان ادرار را کاهش داده و محیطی مناسب برای رشد باکتری‌ها فراهم کند.
کاهش ایمنی بدن: سیستم ایمنی بدن زنان باردار به منظور حفاظت از جنین تغییر می‌کند که این تغییرات می‌تواند احتمال ابتلا به عفونت‌ها را افزایش دهد.
تشخیص عفونت ادراری در دوران بارداری
تشخیص عفونت ادراری در دوران بارداری به این صورت است که ابتداآزمایش ادرار میدهید و پزشک آن را برای باکتری ها و گلبول های قرمز و سفید آزمایش می کند. کشت ادرار نیز ممکن است بررسی شود. این نشان می دهد که چه نوع باکتری در ادرار وجود دارد.
عفونت ادراری در دوران بارداری چگونه بر کودک من تأثیر می گذارد؟
هر گونه عفونت در دوران بارداری می تواند برای شما و کودک شما بسیار خطرناک باشد. به این دلیل که عفونت ها خطر زایمان زودرس را افزایش می دهند.
اگر عفونت ادراری در دوران بارداری درمان نشود، ممکن است منجر به عفونت کلیه شود. عفونت کلیه ممکن است باعث زایمان زودرس و وزن کم هنگام تولد شود. اگر پزشک عفونت ادراری را به موقع و به درستی درمان کند، عفونت ادراری آسیبی به جنین شما وارد نخواهد کرد.
درمان عفونت ادراری در بارداری
شما می توانید با موارد زیر به پیشگیری از عفونت ادراری در دوران بارداری کمک کنید:
- مثانه خود را مکرر تخلیه کنید، به خصوص قبل و بعد از رابطه جنسی
- پوشیدن فقط لباس زیر نخی
- تعویض کردن لباس زیر در شب
- اجتناب از دوش، عطر، یا اسپری
- نوشیدن مقدار زیادی آب برای هیدراته ماندن
- اجتناب از هرگونه صابون تند یا شستشوی بدن در ناحیه تناسلی
اکثر عفونت های ادراری در دوران بارداری با یک دوره آنتی بیوتیک درمان می شوند. پزشک آنتی بیوتیکی را تجویز می کند که برای بارداری بی خطر است اما همچنان در از بین بردن باکتری های بدن شما موثر است. اگر بی اختیاری ادرار شما باعث پیشرفت عفونت کلیه باشد، ممکن است لازم باشد آنتی بیوتیک قوی تری مصرف کنید یا نسخه داخل وریدی (IV) تجویز شود.
بیشتر بدانید: درمان بی اختیاری ادرار
چگونه می توانم از عفونت ادراری در دوران بارداری جلوگیری کنم؟
ممکن است همه کارها را به درستی انجام دهید و همچنان عفونت ادراری را تجربه کنید، اما می‌توانید با انجام کارهای زیر این احتمال را کاهش دهید:
- روزانه ۶ تا ۸ لیوان آب و آب زغال اخته شیرین نشده به طور منظم بنوشید.
- غذاهای تصفیه شده، آب میوه، کافئین، الکل و شکر را حذف کنید.
- به محض احساس نیاز به ادرار کردن عادت کنید و هنگام ادرار کردن مثانه خود را کاملا خالی کنید.
- قبل و بعد از مقاربت ادرار کنید.
- در زمانی که تحت درمان برای عفونت ادراری هستید از مقاربت خودداری کنید.
- پس از ادرار کردن، آن را با لکه خشک کنید (مالش نکنید) و ناحیه تناسلی خود را تمیز نگه دارید. مطمئن شوید که از جلو به پشت پاک کنید.
- از استفاده از صابون های قوی، دوش ها، کرم های ضد عفونی کننده، اسپری های بهداشتی زنانه و پودرها خودداری کنید.
- هر روز لباس زیر و جوراب شلواری را عوض کنید.
- از پوشیدن شلوارهای تنگ خودداری کنید.
- لباس زیر و جوراب شلواری تمام نخی یا نخی بپوشید.
- بیش از ۳۰ دقیقه یا بیش از دو بار در روز در وان حمام غوطه ور نشوید.
برخی از پزشکان همچنین به زنانی که زیاد به عفونت ادراری مبتلا می‌شوند توصیه می‌کنند که لباس زیر نخی بپوشند، به جای حمام دوش بگیرند و از لباس‌های تنگ که می‌توانند باکتری‌ها را در نزدیکی مجرای ادرار به دام بیندازند اجتناب کنند.
نتیجه‌گیری
عفونت ادراری در دوران بارداری یک مشکل شایع است که می‌تواند با مراقبت‌های مناسب و درمان به موقع به خوبی مدیریت شود. با انجام اقدامات پیشگیرانه و مراجعه به بهترین متخصص زنان و زایمان در قم در صورت بروز علائم، می‌توان از عوارض جدی‌تر جلوگیری کرد و سلامت مادر و جنین را حفظ کرد. توجه به بهداشت شخصی و مصرف کافی مایعات می‌تواند به کاهش خطر ابتلا به این عفونت کمک کند.
