جراحی میومکتومی یا عمل برداشتن فیبروم رحمی

جراحی میومکتومی شامل برداشتن فیبروم با جراحی است. به طور معمول، این گزینه برای زنان جوانی ارائه می شود که می خواهند رحم خود را حفظ کنند زیرا بر برداشتن فیبروم ها در حالی که بافت رحم دست نخورده باقی می ماند تمرکز دارد. با برداشتن فیبروم ها، علائمی مانند خونریزی قاعدگی و درد بعد از جراحی بهبود می یابد. همچنین میومکتومی به تسکین درد لگن، بی نظمی های قاعدگی و سایر علائم مرتبط با فیبروم رحم کمک می کند و به شما امکان می دهد زندگی با کیفیت بهتری داشته باشید. در ادامه مقاله به نحوه انجام این عمل و مزایا آن پرداخته میشود.

کاندیدای میومکتومی چه کسانی هستند؟

فیبروم رحم یا لیومیوم یکی از شایع ترین توده های رحمی است که در زنان در سنین باروری مشاهده می شود و کاندیدای عمل میومکتومی شامل:

• زنان مبتلا به فیبروم علامت دار، از جمله کسانی که خونریزی شدید قاعدگی، فشار یا درد لگن، یا احتباس ادرار دارند.
• زنانی که فیبروم‌هایی دارند که می‌تواند در باردار شدن یا داشتن یک بارداری طبیعی اختلال ایجاد کند
• برای خانم هایی که به دلایل شخصی یا فرهنگی می خواهند به جای هیسترکتومی رحم خود را حفظ کنند

انواع جراحی میومکتومی

میومکتومی را می توان به یکی از ۳ روش انجام داد:

میومکتومی شکمی : تهاجمی ترین روش از این سه روش، این روش از طریق یک برش سنتی شکم (شبیه کاری که در طول سزارین انجام می شود) انجام می شود. اگر این روش میومکتومی را دریافت می کنید، سزارین برای بارداری های بعدی توصیه می شود. پس از برداشتن فیبروم، چندین لایه بخیه برای ترمیم عضله رحم، دیواره شکم و پوست استفاده می شود.

میومکتومی شکمی شامل استفاده از بیهوشی عمومی است و با پیروی از روش معمول انجام می شود. پزشکان با ایجاد یک برش به طول ۳ تا ۴ اینچ در قسمت پایین شکم یا یک برش عمودی زیر ناف به رحم دسترسی پیدا می کنند. سپس فیبروم ها با احتیاط از دیواره رحم جدا شده و برش بسته می شود.

میومکتومی لاپاروسکوپی یا رباتیک : اگر فیبروم‌های شما کوچک هستند و ریشه‌ای عمیق در عضله رحم ندارند، میومکتومی لاپاراسکوپیک ممکن است یک گزینه باشد. این شامل چندین برش کوچک شکمی برای تسهیل قرار دادن یک اسکوپ در شکم است تا امکان تجسم مستقیم را فراهم کند. جراحی میومکتومی رباتیک به جراح این امکان را می دهد که حرکت ابزارها را از یک کنسول جداگانه به جای دست کنترل کند. اگر در طول این روش مشکلی وجود داشته باشد، جراح ممکن است عمل را به میومکتومی شکمی باز تبدیل کند.

میومکتومی لاپاراسکوپی نیز تحت تأثیر بیهوشی عمومی با ایجاد ۲ تا ۳ برش سوراخ کلید به طول حدود ½ اینچ برای معرفی لاپاراسکوپ و تجهیزات جراحی انجام می شود. حفره شکمی با استفاده از گاز دی اکسید کربن برای دسترسی و تجسم بهتر باد می شود. فیبروم ها با دقت برداشته می شوند و برش بسته می شود.

میومکتومی هیستروسکوپی : اگر فیبروم شما در داخل حفره رحم (زیر مخاطی) قرار دارد، این روش یک گزینه است. میومکتومی هیستروسکوپی با استفاده از بیهوشی عمومی یا موضعی انجام می شود. هیستروسکوپ از طریق دهانه واژن وارد می شود. یک محلول دارویی ممکن است برای تجسم بهتر استفاده شود. با استفاده از تجهیزات ویژه، فیبروم ها از بین می روند یا برداشته می شوند. سپس مایع تخلیه می شود، که همچنین به قطعات فیبروم ضایع شده اجازه می دهد تا خارج شوند. این یک گزینه برای فیبروم ساب سروزال یا اینترامورال نیست، بنابراین اگر چندین نوع فیبروم دارید، ممکن است بهترین گزینه نباشد.

به منظور تعیین بهترین روش درمانی، ممکن است یک سری آزمایش برای ارزیابی کامل انجام شود. کارشناسان ما سابقه پزشکی شما را ارزیابی می کنند و معاینه فیزیکی و سپس آزمایش خون و آزمایش های تصویربرداری مانند MRI و سونوگرافی را انجام می دهند. زنانی که فیبروم‌های بزرگ‌تری دارند ممکن است نیاز به مصرف داروهایی برای کاهش سایز و حذف مؤثرتر آن‌ها داشته باشند.

اقدامات قبل از جراحی میوکتومی

قبل از انجام عمل جراحی، پزشک ممکن است دارویی برای کاهش اندازه فیبروم‌ها و راحت‌تر برداشتن آنها تجویز کند.آگونیست های هورمون آزاد کننده گنادوتروپین، مانند لوپرولید (لوپرون)، داروهایی هستند که تولید استروژن و پروژسترون را مسدود می کنند. آنها شما را وارد یائسگی موقت می کنند. پس از قطع مصرف این داروها، دوره قاعدگی شما برمی گردد و بارداری ممکن است. هنگامی که با پزشک خود ملاقات می کنید تا این روش را بررسی کنید، مطمئن شوید که هر سوالی در مورد آماده سازی دارید و اینکه در طول جراحی چه انتظاری دارید بپرسید.

ممکن است برای اطمینان از سلامت کافی برای جراحی به آزمایشاتی نیاز داشته باشید. پزشک شما بر اساس فاکتورهای خطر تصمیم می گیرد که به کدام آزمایش نیاز دارید. این موارد می تواند شامل موارد زیر باشد:

• آزمایش خون
• نوار قلب
• اسکن ام‌آرآی
• سونوگرافی لگن

ممکن است مجبور شوید قبل از میومکتومی، مصرف برخی داروها را متوقف کنید. در مورد هر دارویی که مصرف می کنید، از جمله ویتامین ها، مکمل ها و داروهای بدون نسخه به پزشک خود بگویید. از پزشک خود بپرسید که چه داروهایی را باید قبل از جراحی قطع کنید و چه مدت باید از مصرف آنها خودداری کنید.

اگر سیگار می کشید، شش تا هشت هفته قبل از جراحی خود آن را ترک کنید. سیگار کشیدن می تواند روند بهبودی را بیشتر کند و همچنین خطر بروز حوادث قلبی عروقی را در طول جراحی افزایش دهد. از پزشک خود برای ترک سیگار راهنمایی بخواهید. باید قبل از عمل تا نیمه شب، خوردن و آشامیدن را متوقف کنید.

دوره نقاهت جراحی میوکتومی

بعد از جراحی کمی درد خواهید داشت. پزشک شما می تواند برای درمان ناراحتی شما دارویی ارائه دهد. همچنین برای چند روز تا چند هفته لکه بینی خواهید داشت. اینکه چه مدت باید قبل از بازگشت به فعالیت های عادی خود صبر کنید بستگی به نوع روشی دارد که دارید. جراحی باز طولانی ترین زمان بهبودی را دارد.

دوره نقاهت برای هر روش عبارتند از:

میومکتومی شکمی: چهار تا شش هفته
میومکتومی لاپاروسکوپیک: دو تا چهار هفته
میومکتومی هیستروسکوپی: دو تا سه روز
تا زمانی که برش‌های شما به طور کامل بهبود نیافته، چیز سنگین بلند نکنید و به شدت ورزش نکنید. پزشک به شما اطلاع می دهد که چه زمانی می توانید به این فعالیت ها بازگردید. برای داشتن رابطه جنسی ممکن است مجبور شوید تا شش هفته صبر کنید.

عوارض و خطرات جراحی میومکتومی

هر جراحی می تواند خطراتی داشته باشد و میومکتومی نیز تفاوتی ندارد. خطرات این روش نادر است، اما می تواند شامل موارد زیر باشد:

• عفونت
• خون ریزی بیش از حد
• آسیب به اندام های مجاور
• یک سوراخ (سوراخ) در رحم شما
• بافت زخمی که می تواند لوله فالوپ شما را مسدود کند یا منجر به مشکلات باروری شود
• خونریزی شدید
• تب
• درد شدید
• مشکل تنفس

جای زخم جراحی میومکتومی چگونه خواهد بود؟

اگر میومکتومی شکمی انجام دهید، احتمالا جای زخم شما حدود یک اینچ زیر خط موی شرمگاهی، زیر لباس زیر شما خواهد بود. این اسکار نیز به مرور زمان محو می شود. جای زخم شما ممکن است برای چندین ماه حساس باشد یا احساس بی حسی داشته باشید، اما این باید به مرور زمان فروکش کند. اگر جای زخم شما به درد ادامه می‌دهد یا حساس‌تر می‌شود، با پزشک خود صحبت کنید. در برخی موارد، پزشک ممکن است بازگشایی اسکار را توصیه کند تا دوباره بهبود یابد. اسکارهای ناشی از میومکتومی لاپاروسکوپی ممکن است هنگام پوشیدن بیکینی کوتاه یا یک تاپ کوتاه دیده شوند. این اسکارها بسیار کوچکتر از اسکارهای حاصل از میومکتومی شکمی هستند و همچنین باید به مرور زمان محو شوند.

چگونه جراحی میومکتومی بر بارداری های آینده تأثیر می گذارد؟

احتمال باردار شدن شما به نوع و تعداد فیبروم های شما بستگی دارد. زنانی که بیش از شش فیبروم برداشته شده اند، نسبت به کسانی که فیبروم کمتری برداشته اند، کمتر باردار می شوند. از آنجایی که این روش می تواند رحم شما را ضعیف کند، این احتمال وجود دارد که با پیشرفت بارداری یا در حین زایمان، رحم شما پاره شود. پزشک احتمالاً برای جلوگیری از این عارضه، زایمان سزارین را به شما توصیه خواهد کرد. آنها ممکن است توصیه کنند که این کار را کمی قبل از تاریخ سررسید واقعی خود برنامه ریزی کنید. سزارین برای شما ممکن است از طریق محل برش میومکتومی شما انجام شود و این می تواند تعداد اسکارهای شما را کاهش دهد.

نتیجه گیری

بسیاری از پزشکان ممکن است این جراحی را به دلایل مختلفی توصیه کنند. اگر فیبروم های رحمی دارید که باعث ایجاد علائم می شوند، میومکتومی می تواند برای برداشتن آنها و تسکین علائم شما استفاده شود. نوع عمل میومکتومی به اندازه فیبروم و محل قرارگیری آنها بستگی دارد. اگر به یک روش میومکتومی نیاز دارید و به دنبال یک بهترین متخصص زنان و زایمان در قم هستید، برای تعیین وقت و مشاوره با دکتر مرجان سخایی با شماره های مطب تماس بگیرید.